Ahmedî (1334-1412): Tâceddîn İbrâhîm bin Hızır Ahmedî, Germiyanlı musâhib şairler içinde eserlerinin çokluğu ve sanatı bakımından en önde gelenidir. Kaynaklar Ahmedî’nin önce Anadolu’da medreseye gittiği, öğrenimini sonra Mısır’da ilerlettiği, burada hocasının Şeyh Ekmeleddin olduğu, klasik İslam ilimlerini okuduğu, sonra Kütahya’ya yerleştiği konusunda birleşirler.
Ahmedî başlıca eserlerini Germiyan Beyleri Süleyman Şah (1361-1387) ve II. Yakûb (1387-1429) zamanında yazmıştır. Dîvân, Cemşîd ü Hurşîd, Tervîhü’l-Ervâh, Bedâyiu’s-sihr fî Sanâyii’ş-şi’r Ahmedî’nin geniş külliyatını oluşturan eserlerinden başlıcalarıdır. Ahmedî’nin İskendernâme’si İskender’in tarihiyle birlikte bir dünya tarihini içerir, ayrıca ilahiyat, kozmoloji, astronomi, astroloji, fizyoloji, psikoloji ve tıp sohbetleriyle didaktikansiklopedik bir nitelik taşır. Bilgiyle beraber öğüt vermeyi amaçlayan İskendernâme, İskender Romansı’nın Osmanlı edebiyatındaki bir versiyonu olarak değerlendirilir.

Furkan Öztürk (1975): Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi, yüksek lisansını aynı üniversitede yaptı. DTCF Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü’nde araştırma görevlisi olarak çalıştı, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eski Türk Edebiyatı Bilim Dalı’nda Bâkî Dîvânı Sözlüğü (Bağlamlı Dizin ve İşlevsel Sözlük) konulu teziyle doktorasını tamamladı. Bâkî’nin Dîvân’ı ve Ahmedî’nin İskendernâme’sinin dil içi çevirileri dışında pek çok makale ve kitabı da yayımlanan Furkan Öztürk, Akdeniz Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde öğretim üyesi olarak çalışıyor.

İçindekiler

Sunuş

İskendernâme

Ekler